Διοκλέων

Διοκλῆς

Διοκλητιανός
Διο·κλῆς () [] Dioklès :
1 roi de Phères, Il. 5, 542, etc. ||
2 héros de Mégare, Ar. Ach. 774 ; Plut. Thes. 10, etc. ||
3 autres, Is. Dém. Lys. etc. ||
E Gén. att. -έους, épq. -ῆος, Il. 5, 543, ou -έος, Call. Ep. 30 ; Anth. 7, 255. Dat. -εῖ. Acc. att. -έα, Ar. l. c. ; de même Thcr. Idyl. 12, 28 ; épq. -ῆα, Il. 5, 547 ; rar. -ῆ, Démétr. sceps. (Ath. 44e) — [] Thcr. Idyl. l. c.
Étym. Διός, κλέος.