Διώνη
διωνυμίαΔιώνη, ης
(ἡ) [ῐ]
Diônè :
1 mère d’Aphroditè,
Il. 5, 370,
381 ; Hh. Ap. 93 ; Hés. Th. 353 ; Eur. Hel. 1098 ; Thcr. Idyl. 17, 36 ; etc. ||
2 ext. Aphroditè, Thcr.
Idyl. 7, 116 ;
Bion 1, 93 ;
etc. ||
3 n. d.
f. Anth. 7,
333 ||
E Dor. Διώνα, Thcr. l. c. ; voc. dor. Διώνα,
Bion 1,
93.
Étym.
Διός ; cf.
Ἀτρυτώνη ἄτρυτος.