διωργισμένως

Διώρης

διωρία
Διώρης (ὁ) [ῑ] Diôrès :
1 chef des Épéens, Il. 2, 622 ; 4, 517, etc. ||
2 père d’Automédôn, Il. 17, 429 ||
E Gén. -ου, Anth. App. 9 ; épq. -εος, Il. 17, 429. Acc. -ην, Paus. 5, 3, 4 ; épq. -εα, Il. 4, 517.