δολίως

Δολοϐέλλας

Δόλογκοι
Δολοϐέλλας, ου et α (ὁ) [ᾱ] = Dolabella, n. romain, Str. Plut. etc. ||
E Gén. -α, Plut. Syll. 29, Cæs. 51, 62 ; Ant. 9 ; Brut. 8, etc. ; App. Civ. 3, 24 ; gén. -ου, DC. fr. 39, 2 ; 47, 28.