δορκάς

Δορκάς

δόρκη
Δορκάς, άδος (ἡ) Dorkas (litt. Gazelle) n. de f. Luc. D. mer. 9 ; Anth. 5, 182, 187 ; NT. Ap. 9, 36, 39 ||
E Voc. -άς, Luc. D. mer. 9, 3.
Étym. δορκάς.