δρόμων

Δρόμων

δροπά
Δρόμων, ωνος (ὁ) Dromôn :
1 poète comique, Ath. 240d, 409e. ||
2 autres, Luc. M. cond. 25, etc. ||
E Voc. Δρόμων, Ath. 644e.
Étym. δρόμος.