Δηϊονεύς

Δηϊονίδης

Δηϊόπη
Δηϊονίδης (ὁ) le fils de Dèïonée, c. à d. Képhalos, Call. Dian. 209, au gén. -αο [ᾱ].
Étym. Δηϊονεύς.