Δηλιακός

Δηλιάς

Δηλιασταί
Δηλιάς, άδος, adj. f. de Dèlos, Hh. Ap. 157 ; Eur. Hec. 462, Ion 167, etc. ; avec un subst. neutre, Eur. I.T. 1235 (Δῆλος 1).