δημοχαρής

Δημοχάρης

Δημόχαρις
Δημο·χάρης, ους (ὁ) [ᾰ] Dèmokharès, h. Dém. 1145, 21 ; 1147, 11, etc. ; Pol. Plut. etc. ||
E Dat. -ει, mais -ῃ, Diog. Erot. 2 ; acc. -ην, mais -η, Plut. X orat. Eschn. 15. — Dor. Δαμο- [ᾱ] Plut. Ages. 18, 19.