δημολόγος

Δημομέλης

Δημομένης
Δημο·μέλης, ους (ὁ) Dèmomélès, Athénien, Eschn. F. leg. § 93 Baiter-Sauppe ; Dém. 302, 25 ; 816 fin ||
E Acc. -ην, Eschn. l. c. ; -η, Dém. ll. cc.
Étym. δ. μέλει.