Δωδώ

Δωδών

Δωδώναθεν
*Δωδών (seul. aux cas-régimes Δωδῶνος, -ι, -α) (ἡ) c. Δωδώνη, Euph. (E. Byz.) ; Soph. Tr. 172 ; Call. fr. 107.