Δωρικός

Δωρικός, ή, όν, dorien, Hdt. 1, 56, etc. ; Eschl. Sept. 183 ; Soph. O.C. 1372 ; Eur. El. 836 ; Thc. 6, 4 ; Plat. Crat. 409a, etc. ; ἡ Δ. διάλεκτος, Dysc. Adv. 584, 19 Bkk. le dialecte dorien (Δωριεύς 1).