εἰδοφορέω-ῶ

Εἰδυῖα

εἰδυλίς
Εἰδυῖα, ας (ἡ) Eidyia, n. de f. Lyc. 1024 ; A. Rh. 3, 243.
Étym. fém. d’εἰδώς.