ἐλάτινος

Ἐλατιονίδης

ἐλατός
Ἐλατιονίδης, ου (ὁ) [ᾰῑῐ] fils ou descendant d’Élatiôn (Iskhys) Hh. Ap. 210.
Étym. *Ἐλατίων d’Ἔλατος.