ἔμϐασις

Ἐμϐασίχυτρος

ἐμϐαστάζω
Ἐμϐασί·χυτρος, ου (ὁ) [ᾰῐῡ] Visiteur-de-marmites, n. d’un rat, Batr. 137.
Étym. ἐμϐαίνω, χύτρα.