ἐνετήρ

Ἐνέτης

Ἐνετοί
Ἐνέτης, ου, adj. m. de Vénétie, sur l’Adriatique, Eur. Hipp. 231 ||
E Gén. pl. dor. Ἐνετᾶν, Hipp. 1131.
Étym. Ἐνετοί.