Ἐρασίκλεια

Ἐρασικλῆς

ἐρασίμολπος
Ἐρασι·κλῆς, έους (ὁ) [ᾰ] Érasiklès, h. Dém. 929, 13 ; 934, 15.
Étym. ἐράω, κλέος.