ἐτέχθην

Ἐτεωνεύς

Ἐτεωνός
Ἐτεωνεύς, έως (ὁ) Étéônée, serviteur de Ménélas, Od. 4, 22 ; 15, 95 ||
E Voc. -εῦ, Od. 4, 31.