εὐεργέτης

Εὐεργέτης

εὐεργετητέον
Εὐεργέτης, ου (ὁ) Euergétès (Évergète) h. Hpc. Epid. 5, 97 ; surn. de Ptolémée III d’Égypte, Plut. Cor. 11, etc.
Étym. εὐεργετέω.