Εὐρύκλεια

Εὐρυκλείδης

Εὐρυκλῆς
Εὐρυκλείδης, ου (ὁ) Eurykleidès (litt. descendant d’Euryklès) Hdt. 8, 42 ||
E Voc. -η, DL. 2, 8 ; gén. ion. -εω, Hdt. l. c. Dor. Εὐρυκλείδας, Plut. Cleom. 8.
Étym. patr. d’Εὐρυκλῆς.