Εὐρυτάν

Εὐρύτειος

εὐρυτενής
Εὐρύτειος, α, ον [ῠ] d’Eurytos : πόλις, Soph. Tr. 260, la ville d’Eurytos (Œkhalia) ; παρθένος, Soph. Tr. 1219, la fille d’Eurytos (Iolè).
Étym. Εὔρυτος.