γάνος

Γάνος

γανόω-ῶ
Γάνος, ου (ἡ) Ganos, v. de Thrace, sur la Propontide, Xén. An. 7, 5, 8.
Étym. Cf. Γανίς.
Γάνος, εος-ους (τὸ) c. le préc. Eschn.