Γορπιαῖος μήν

Γόρτυν

Γόρτυνα
Γόρτυν, υνος (ἡ) [ῡ] Gortyne (auj. ruines près d’Áyii Đéka) v. de Crète, Il. 2, 646 ; Od. 3, 294 ; Plat. Leg. 708a ; etc.