Ἁλιάρτιος

Ἁλίαρτος

ἁλιάς
Ἁλίαρτος, ου (ὁ) [ᾰλ] Haliartos (auj. Alíartos) v. de Béotie, Il. 2, 503 ; Xén. Hell. 3, 5, 17, etc. ||
E ἡ Ἁ. Nonn. D. 13, 73, etc.