ἕρμακες

Ἑρμάνουϐις

Ἑρμᾶς
Ἑρμ·άνουϐις, ιδος (ὁ) [ᾰ] statue d’Hermès-Anoubis, Plut. Is. et Os. 61 ; Anth. 11, 360.
Étym. Ἑρμῆς, Ἄνουϐις.