Ἑρμιονικός

Ἑρμιονίς

Ἑρμιονῖτις
Ἑρμιονίς, ίδος (ἡ) adj. f. d’Hermionè II, Thc. 1, 131 ; subst. ἡ Ἑ. Thc. 2, 56 ; Xén. Hell. 4, 2, 9 ; 7, 2, 2, la contrée d’Hermionè.
Étym. Ἑρμιόνη.