Ἕρμων

Ἑρμῶναξ

Ἑρμώνασσα
Ἑρμ·ῶναξ, ακτος (ὁ) Hermônax, h. Dém. 987, 988 ; Anth. 6, 223 ; 9, 302 et 548, etc.
Étym. Ἑρμῆς, ἄναξ.