Εὔριπος

Εὑρίππα

εὐριπώδης
Εὑρ·ίππα, ας (ἡ) [ᾱ] Heurippa (litt. qui retrouve les chevaux) ép. d’Artémis, Paus. 8, 14, 5.
Étym. εὑρίσκω, ἵππος.