Ἱεροσολυμηΐς

Ἱεροσολυμίτης

Ἱεροσόλυμος
Ἱεροσολυμίτης, ου, adj. m. habitant ou originaire de Jérusalem, Spt. Sir. 50, 27 ; NT. Marc. 1, 5 ; Joh. 7, 25 ; Jos. A.J. 11, 4, 9.
Étym. Ἱεροσόλυμα.