ὁμηρικός

Ὁμηρικός

Ὁμηρικῶς
Ὁμηρικός, ή, όν :
1 d’Homère, homérique, Plat. Rsp. 600b ||
2 imitateur d’Homère, Anth. 11, 218 ||
Cp. -ώτερος, Str. 3 ; sup. -ώτατος, Lgn 13.