ὕλη

Ὕλη

ὑληϐάτης
Ὕλη, ης (ἡ) [ῡ] Hylè :
1 v. de Béotie, Il. 2, 500 ; 5, 708 ; 7, 221 ||
2 v. de Chypre, Lyc. 448.
Étym. ὕλη, cf. Ὗλαι.