Ὑμηττιάδαι

Ὑμήττιος

Ὑμηττίς
Ὑμήττιος, α, ον [ῡ]
1 de l’Hymette, Str. 399 ||
2 doux comme le miel de l’Hymette, Luc. Rh. præc. 11.
Étym. Ὑμηττός.