ἥγησις

Ἡγησίστρατος

Ἡγησώ
Ἡγησί·στρατος, ου (ὁ) [ᾰ] Hègèsistratos, h. Hdt. 5, 94 ; 9, 37, etc.
Étym. ἡγέομαι, στρατός.