Ὡρατία

Ὡράτιος

Ὥρατος
Ὡράτιος, ου (ὁ) = lat. Horatius, n. d’h. rom. Plut. Popl. 12, 14, 15 ; Fort. Rom. 3 ; au plur. Ὡράτιοι, Plut. Parall. min. 16, les Horaces.