Ἰάνειρα

Ἰάνθη

ἰάνθινος
Ἰ·άνθη, ης (ἡ) Ianthè, Océanide, Hh. Cer. 418 ; Hés. Th. 349.
Étym. pour *Ϝιάνθη, de ἴον, pour *Ϝίον ἄνθος.