Ἰνδογενής

Ἰνδολέτης

Ἰνδοπάτρης
Ἰνδ·ολέτης, ου (ὁ) vainqueur (propr. destructeur) de l’Inde, Anth. 9, 524.
Étym. Ἰνδός, ὄλλυμι.