Ἰοφῶν

Ἰοφῶσσα

ἰοχέαιρα
Ἰο·φῶσσα, ion. -ώσση, ης (ἡ) Iophôssa, fille d’Æètès, Hés. (Sch.-A. Rh. 2, 1123).
Étym. fém. du préc.