Ἰφικλέης
ἸφικλείδηςἸφι·κλέης, gén.
έους (ὁ) [ῑφ]
Iphiklès, fils d’Amphitryon, frère
d’Hèraklès, Thcr. Idyl. 24, 24, etc. ||
E Par contr. Ἰφικλῆς,
Hés. Sc.
54, etc. ;
épq. Ἰφικλείης,
Mosch. 4, 118 ;
gén. dor. -έος,
Pd. I.
1, 40 ; dat.
épq. -ῆι, Mosch. 4, 53 ; acc. -έα, Pd. P. 9, 155.
Étym.
ἶφι, κλέος.