ἴφιος

Ἶφις

Ἰφιτίδης
Ἶφις, ιος () Iphis, h. Eur. Suppl. 986, 1032.
Étym. ἶφι.
Ἶφις, ιδος () Iphis, f. Il. 9, 667 ; particul. autre n. d’Iphigénie, fille d’Agamemnon, Lyc. 324.
Étym. ἶφι.