ἰσχανάω-ῶ

Ἴσχανδρος

ἰσχανόων
Ἴσχ·ανδρος, ου (ὁ) Iskhandros, h. Dém. 19, 10 et 303 Baiter-Sauppe.
Étym. ἴσχω, ἀνήρ.