ἰσχνωτικός

Ἰσχόλαος

Ἰσχόμαχος
Ἰσχό·λαος, ου (ὁ) [ᾱ] Iskholaos, h. Xén. Hell. 6, 5, 24 et 26.
Étym. ἴσχω, λαός.