Ἰσμηνίας

Ἰσμήνιος

Ἰσμηνίς
Ἰσμήνιος, α, ον, du fleuve Ismènos, Eur. Suppl. 655 ; Nonn. D. 26, 71, etc. ; subst. ὁ Ἰσμήνιος, le dieu du fleuve Ismènos, c. à d. Apollon, Hdt. 1, 52, etc. ; τὸ Ἰ. Pd. P. 11, 10 ; Arstt. Mir. 133, temple d’Apollon.
Étym. Ἰσμηνός.