Ἰταλόθεν

Ἰταλός

ἰταλός
Ἰταλός, οῦ () Halos, roi pélasge qui aurait donné son nom à l’Italie, Thc. 6, 2 ; Arstt. Pol. 7, 9, 2 ; Plut. Rom. 2.
Ἰταλός, ή, όν [ῐᾰ] Italien, italique, Str. 210 ; Plut. Oth. 6 ; Anth. 7, 368, 741 ; ἡ Ἰταλὴ φωνή, App. 2, 866 Schweigh. la langue italique ou latine ||
E [] Anth. 7, 692.