Ἰθαιμένης

Ἰθάκη

Ἰθάκηθεν
Ἰθάκη, ης (ἡ) [ῐᾰ] Ithakè (Ithaque, auj. Itháki ou Thiáki) une des î. Ioniennes, Il. 2, 632, etc. ; Od. 1, 18, etc. ; Plat. Ion 535c, etc. ||
E Dor. Ἰθάκα, Anth. App. 344.