κεφαληδόν

Κεφαλῆθεν

Κεφαλῆσιν
Κεφαλῆθεν [ᾰ] adv. du dème Képhalè, Is. (Harp.) ; Dém. 59, 61 et 71 Baiter-Sauppe.
Étym. Κεφαλή, -θεν.