κλαΐς

Κλᾶϊς

κλάϊστρον
Κλᾶϊς, sel. Bgk Κλῆϊς, ϊδος (ἡ) [ᾱῑδ] Klaïs, f. Sapph. 85 Bgk.
Étym. v. le préc.