Κλείτα

Κλειταγόρα

Κλειταγόρας
Κλειτ·αγόρα, ας (ἡ) [τᾰ] Kleitagora, f. Ar. Lys. 1237, etc. ||
E Ion. Κλειταγόρη, Anth. 7, 657.
Étym. fém. du suiv.