κλεῖτος

Κλεῖτος

Κλειτοφῶν
Κλεῖτος, ου () Kleitos (Clitus) h. :
1 Grec, Il. 15, 545 ; Od. 15, 249 ||
2 général d’Alexandre le Grand ; Plut. Alex. 13, etc. ; Luc. D. mort. 13, 6, etc. ; Arr. An. 1, 15, 12.
Étym. κλειτός.