Κλέοϐις

Κλεόϐοτος

Κλεοϐούλη
*Κλεό·ϐοτος, dor. Κλεύ·ϐοτος (ὁ) Kléobotos, h. Anth. 6, 153.
Étym. κλ. βόσκω.