Κλεοϐούλη

Κλεοϐουλίνη

Κλεόϐουλος
Κλεοϐουλίνη, ης (ἡ) [ῑ] Kléoboulinè, f. Plut. Conj. præc. 48, etc.
Étym. Κλεόϐουλος.